Największą wspólnotą katolików jest Kościół. Jednak ludzie nierzadko poszukują sposobów na to, by działać szerzej niż wynika to ze standardowych praktyk katolickich. Z tego powodu powstają liczne organizacje katolików świeckich. Spośród nich szczególnie wyróżnia się Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi. Środowisko to działa od wielu lat, jednak wciąż powracają pytania o to, czym się zajmuje. Na prośbę naszych Czytelników, publikujemy informacje.
Pierwszy raz o krakowskiej organizacji powołującej się na ks. Piotra Skargę usłyszano na przełomie XX i XXI wieku. Od tamtego czasu Stowarzyszenie stara się aktywnie uczestniczyć w życiu publicznym i przez to walczyć o wartości chrześcijańskie i utrwalenie polskich tradycji, obyczajów, historii.
Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi jest organizacją non profit, to znaczy, że przez swoje działania nie otrzymuje dóbr (zysków) finansowych. Zawiązane zostało w czerwcu 1999 roku przez grupę młodych katolików z Krakowa i okolic.
Pierwszy zarząd Stowarzyszenia utworzyli: absolwent filozofii i działacz społeczny Sławomir Olejniczak oraz dwóch dziennikarzy niegdyś związanych z „Naszym Dziennikiem” i środowiskiem polskich monarchistów: Sławomir Skiba i Arkadiusz Stelmach. Zgodnie ze swoją ideą i sloganem, instytucja działa, by obudzić sumienia Polaków. Obecnie – w roku 2023 – członkami zarządu są także Piotr Doerre i Marcin Pałkus.
Misja Stowarzyszenia jest czytelna i wyrazista, przez co często – szczególnie w mediach lewicowych – Skargowców określa się mianem radykałów. Niemniej jednak, w czasach coraz bardziej masowego zapominania o Bogu i odchodzenia od zasad chrześcijańskich widać, jak proporcjonalnie rośnie potęga „złotego cielca”, czyli pieniądza i hedonizmu. To naturalne pole konfrontacji z wartościami takimi jak Prawda, Dobro, Piękno.
Nieprzypadkowo patronem organizacji jest Sługa Boży (kandydat do wyniesienia na ołtarze) ksiądz Piotr Skarga. W XVII wieku poruszał ówczesnych sarmatów swoimi ognistymi przemowami. Ksiądz Skarga znany był ze względu na swój wyjątkowy talent oratorski, słuchano go licznie m.in. na dworze królewskim. Uważał, że Kościół powinien wpływać na politykę (tak jak władza wpływa na Kościół) będąc sumieniem władających. Często musiał zmieniać parafie, zdarzało się nawet, że napadano na niego. Do końca życia walczył o zachowanie prawdziwych wartości przekazanych ludziom przez Boga. Podobnie stara się działać Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi.
Stowarzyszenie często organizuje różnego rodzaju marsze, pikiety, konferencje, których motywem przewodnim zazwyczaj jest walka o życie, czyli z aborcją, przymusową edukacją seksualną najmłodszych dzieci, związkami partnerskimi i szeroko rozumianym lobby LGBT. Jednym z najbardziej barwnych i zarazem rozpoznawalnych przejawów jego działalności jest cykl Marszów Dla Życia i Rodziny.
Niestety, nierzadko środowiska lewicowe nazywają Stowarzyszenie Piotra Skargi sektą, co jest wyjątkowo absurdalnym i nietrafionym zarzutem. Sekta bowiem to organizacja, która posiada określonego guru, za którym wszyscy bezpamiętnie podążają, na zamknięty charakter i kwestionuje doktrynalnie podmiot, z którego się wywodzi. Mało tego, sekta często zbacza ze ścieżki prawa. Do tego dochodzi fakt, że sekta nie umożliwia swoim członkom wyjścia z niej, tymczasem Stowarzyszenie Piotra Skargi jest otwarte w sensie typu działalności non-profit. Każdy może je wspierać, czy też włączać się w prowadzone kampanie jako wolontariusz i nie wynika z tego jakakolwiek formalna więź.
Podsumowując, środowisko Skargowców nie przystaje do definicji sekty – działa na własny rachunek (oficjalnie nazywa się to działalnością „bez aprobaty władz kościelnych”), głosząc jednak typowo katolicki i konserwatywny program społeczny.