Sakramenty to niesamowicie ważne sprawy w życiu każdego wierzącego człowieka. Spośród nich dość szczególnym wydaje się być pokuta, która nierzadko towarzyszy innym sakramentom. Wiele osób zastanawia się jednak, jak często się spowiadać i z czego się spowiadać?
Etymologia słowa chrzcić dotyczy greckiego „baptizein”, oznaczającego zanurzyć w wodzie. Z tego powodu potocznie określa się sakrament ten, jako obmycie odradzające lub oświecenie w Duchu Świętym. Wielu chrześcijan uznaje chrzest jako najważniejszy sakrament, a także najpiękniejszy. Jest to dar czystości, ponieważ obmywa przede wszystkim grzeszników.
Jest to pierwszy sakrament, który przyjmują nowi członkowie Kościoła. Jest on także przeznaczony dla każdego człowieka, który chce przyjąć do swojego życia Chrystusa. Szczególnie kojarzy się on z początkiem naszej ery, kiedy Jezus został ochrzczony przez św. Jana Chrzciciela. Charakterystycznym elementem tego wydarzenia było zstąpienie Ducha Świętego w postaci białej gołębicy. W tamtych czasach do sakramentu przystępowały głównie osoby dorosłe, jednak dzisiaj chrzci się małe dzieci w niedługim czasie od narodzin. Dlaczego? Kościół uznaje, ze chrzest jest fundamentem życia chrześcijańskiego i pewnego rodzaju bramą, która otwiera człowiekowi drogę, by ten mógł przyjąć kolejne sakramenty.
Najczęściej szafarzem, czyli osobą udzielającą sakrament, jest diakon. Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że w nagłym wypadku dosłownie każdy chrześcijanin może ochrzcić innego człowieka. Musi on jednak zachować odpowiednią zgodność z oficjalnym obrzędem. Oznacza to, że musi mieć dostęp do wody (nie trzeba nikogo zanurzać, ale powinno się polać czoło), a także wypowiedzieć formułę chrzcielną, która brzmi: Ja ciebie X chrzczę, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”, gdzie X oznacza imię człowieka mającego przyjąć sakrament.
Sam Chrystus uznał, że chrzest jest potrzebny do zbawienia, więc z tego powodu polecił apostołom głosić Ewangelię i chrzcić ludzi na całym świecie. Oczywiście, jest to sakrament konieczny tylko dla tych, którzy słyszeli Ewangelię i mieli okazję go przyjąć. Dzięki temu zbawienie jest możliwe np. dla mieszkańca odległego zakątka świata, który całe swoje życie był pokorny, pomagał bliskim i zawsze był szczery dla innych. Brak wiedzy na temat nauk Jezusa nie jest więc jego winą.
Trzeba wiedzieć, że każdy człowiek rodzi się grzesznikiem, a wyjątkiem była tylko Maryja. Adam i Ewa łamiąc zakaz Ojca sprawili, że wszystkie dzieci posiadają tzw. grzech pierworodny, będący grzechem ciężkim. Chrzest natomiast obmywa ze wszystkich grzechów, również ciężkich.
Ochrzczenie jest też powitaniem nowego członka wspólnoty, jaką (zazwyczaj) jest Kościół Katolicki. Oznacza jedność ze wszystkimi katolikami. Za sprawą tego sakramentu człowiek upodabnia się do Boga i otrzymuje znamię, którego nie zmyje nawet najcięższy grzech. Może on (grzech) jednak nie pozwolić wiernemu w osiągnięciu zbawienia.